يا لطيف!

گاهي اگربا ماه صحبت كرده باشي/ ازما اگر پيشش شكايت كرده باشي

گاهي اگردرچاه مانند پدر?آه/ اندوه مادر راحكايت كرده باشي

گاهي اگر زير درختان مدينه/ بعد از زيارت استراحت كرده باشي

گاهي اگربعد از وضو مكثي كني تا/ آيينه اي راغرق حيرت كرده باشي

درسال هاي سال دوري وصبوري/ چشم انتظاري راشفاعت كرده باشي

حتي اگربي آنكه مشتاقان بدانند /گاهي نمازي راامامت كرده باشي

يا درلباس ناشناسي در شب قدر/ ازخود حديثي راروايت كرده باشي

يا درميان كوچه هاي تنگ وخسته /نان و پنير و عشق قسمت كرده باشي

پس بوده اي و هستي و مي آيي از راه/ تاحق دل ها را رعايت كرده باشي

پس مردمك هاي نگاه ما عقيم است/ توحاضري بي آنكه غيبت كرده باشي
فكر بايد بكنيم! اما اولش بايد مبني فكري داشته باشيم تا فكر كردنمون هم در راستاي ظهور باشه...

قشنگ بود نوشتتون!

دعا كنيد

يا علي